ปรัชญาของความรัก

ต้องการความดูแลเอาใจใส่และความรักสมำเสมอ ไม่อยากถูกทอดทิ้งให้เดียวดาย ก้เหมือนกับชีวิตของคนเราไม่ว่าจะทุกข์หรือสุขก็อยากให้มีคนมาดูแลเอาใจใส่และดูแลอยู่ตลอด แต่การที่เราให้ความรักและความรู้สึกดีๆกับใครซักคนนั้น เราควรที่จะให้พอเหมาะพอดีกับคนนั้นๆ เพราะบางคนอาจต้องการมากไป บางคนอาจต้องการน้อยไป ถ้าเราให้ไม่พอดีกันก้จะเกินความทุกข์เข้ามาแทนความสุข เพราะฉะนั้นควรที่จะศึกษาถึงความต้องการที่แท้จริงของคู่เราซะก่อนที่จะให้ อย่างบางคนให้มากเกินความจำเป็นทำให้เกิดปัญหาต่างๆตามมาที่เกิดขึ้นอยู่ตามสังคมทั่วไป คือให้เค้าไปหมดเเล้วเกิดความผิดหวัง ทำให้เราอาจคิดต่างๆนานา ไปในทางที่ไม่ดีได้ ดังนั้นเราควรรู้จักกับความพอดี เพราะในชีวิตของเรานั้นไม่ได้มีแค่คนเพียงคนเดียวที่เกิดมาให้เราต้องให้ความรัก รักได้แต่ควรต้องมีสติอยู่ด้วย อย่าไปหลงกับแค่อารมณ์ชั่ววูบ หมั่นคิดถึงบุคคลอันเป็นที่รักของเราที่เราควรจะให้ความรักก่อนนั้นก็คือพ่อ แม่ การรักใครนั้นอย่าได้ทุ่มเทไปหมดทั้งหัวใจเราควรจะเผื่อเอาไว้ส่วนหนึ่ง เผื่อเอาไว้สำหรับความผิดหวังบ้าง เพราะบางครั้งคนที่เราไปจีบเราคิดไปเองว่าต้องเป็นคนที่ใช่ แต่ความเป็นจริงแล้วคนที่คุณคิดว่าใช่อาจจะไม่ใช่ก้ได้ และชีวิตเรายังคงต้องดำเนินอีกต่อไป อย่าไปหลงงมงายกับคนเพียงคนเดียว เพราะวันข้างหน้าเราอาจเจอคนที่ใช่สำหรับเราก้ได้
ถ้าเราสามารถคิดกันได้อย่างงี้ความเสียใจคงไม่มีมากนัก เพราะมันเหมือนเป็นการทำร้ายตัวเองด้วย ทำให้เราต้องมาเสียใจต่างๆนานา แต่ไม่ใช่ว่าจะไม่ให้รักเลย การที่เรารักใครซักคน ควรจะเข้าใจว่ามันเป็นบทเรียนที่เราเรียน เราควรจะเรียนรู้ซึ่งกันและกันไปเรื่อยๆ ไม่ว่าจะทุกข์หริอสุข สิ่งดีๆที่เราได้จากความรักก็เหมือนกับเราได้ทราบถึงประโยชน์ของหนังสือดังนั้นเราควรจะจดจำมัน แต่ถ้าเราได้สิ่งที่ไม่ดีเราก้คิดซะว่ามันเป็นเพียงแค่บทความของปัญหา เมื่อมันเป็นสิ่งที่ไม่ดีเราก้ไม่ควรจำให้นึกซะว่าอาจานไม่ออกสอบก็ให้ลืมมันไปซะ จดจำเฉพาะเรื่องราวดีๆแต่ถ้าเราสามารถเรียนรู้ถึงปัญหาแล้วนำมันมาแก้ไขและประบุกต์ใช้ได้ก็จะทำให้เราได้เรียนรู้สิ่งต่างๆเพิ่มมากขึ้น ทำให้เราสามารถเข้าใจในทุกๆอย่างได้