ความรักกับต้นไม้

ความรักเปรียบเสมือนต้นไม้ เริ่มจากการที่เป็นเมล็ดแล้วค่อยๆขยายแผ่กิ่งก้านสาขาจนเป็นลำต้นที่แข็งแรงต้นไม้ครั้งยังเป็นเมล้ดผู้เลี้ยงต้นไม้นั้นยังเห่อกับการได้พันธ์ไม้ใหม่ขึ้นมา ก็จะรักเอ็นดูทะนุถนอม ไม่ยอมห่างและดูแลเป็นอย่างดี และรอคอยการเติบโต แม้จะต้องเผชิญกับ ลม ฝน แดด ผู้เลี้ยงก็ยังคงให้ดูแลเป็นอย่างดี แต่เมื่อมันโตพอที่จะแข็งแรงได้แล้วนั้นกลับไม่ค่อยใส่ใจเท่าที่ควร ไม่หาหนังสือการเลี้ยงต้นไม้ที่ถูกทางมาอ่าน ทำให้เวลาเลี้ยงบางครั้งต้นอาจจะเติบโตไม่เต็มที่ หรือเวลาเจอกับศัตรูพืชก้ไม่รู้วิธีที่จะกำจัด บางครั้งก้ปล่อยให้มันตายลงไป พอตายเสร็จก็หาต้นไม้ใหม่มาปลูก จะมีซักกี่คนกันที่รักแลดูแลต้นไม้อย่างจริงจัง ไม่มีวันเปลี่ยน นี่แหล่ะคือวัฏจักรวงจรหนึ่งของชีวิตซึ่งก้เปรียบคล้ายกับความรัก ครั้งจีบกันใหม่ๆเราก็จะดุแลห่วงใยทะนุถนอมคนที่เรารักอย่างะไข่ในหิน ไม่อยากให้ใครมาดอมดมเลย เวลาเจอกับปัญหาต่างๆที่รุมเร้าเข้ามาก้ยังช่วยกันคอยสู้กะมัน คอยเป็นกำลังใจให้กัน แต่พอมันโตขึ้นกลับไม่ค่อยให้ความสำคัญก็เหมือนกับเมื่อเราคบกันไปซักพัก ความดูแลความห่วงใยที่มีให้ก็จะน้อยลง ในที่นี่อาจจะเป็นเพียงเฉพาะบางคนเท่านั้น เวลาต้นไม้เจอกับโรคต่างๆบางครั้งอาจจะเป็นแค่จุดเล็กๆที่เกิดขึ้น แต่คนบางคนก็มักมองข้ามคิดซะว่ามันมาแปบเดียวเดี๋ยวก็หาย แต่ความเป็นจริงแล้วมันอาจจะลุกลามกลายเป็นจุดใหญ่ซึ่งอาจจะทำลายต้นไม้ลงได้ เหมือนกับเมื่อเรามีปัญหาเล้กๆน้อยต่อกัน แต่ไม่ให้ความสนใจกับมัน มันก็จะคอยสะสมไปเรื่อยๆจนกระทั้งเกินที่จะรับได้ก็เป็นสาเหตุนึงที่ความทะเลาะเบาะแว้งและเลิกรากันในที่สุด และเมื่อเลิกรากันก็หาใหม่ ก้เหมือนเมื่อต้นไม้ตายลงเราก็ซื้อต้นไม้มาปลูกใหม่ ถ้าคนซื้อต้นใหม่แล้ว เก็บเอาสาเหตุที่ทำให้ต้นไม้เก่ามาแก้ไขและปรับปรุงกับต้นไม้ใหม่มันอาจจะทำให้ต้นไม่เจริญงอกงามเหนือกว่าต้นเดิม ซึ่งก็คล้ายกัยความรักของคน ที่เราควรจะเอาจุดบกพร่องต่างๆที่เกิดขึ้นแต่ครั้งก่อนมาเป็นบทเรียนสอนใจ
ร่าง