วันพุธที่ 5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

เรื่องขำๆ

เรื่องที่ 1 "ทัพพีที่หายไป"
เมื่อวินัยเชิญแม่ของเขามากินมื้อค่ำที่อพาร์ทเมนท์ ซึ่งเขาอยู่กับสาวสวยชื่อนิสา คุณแม่จึงอดเคลือบแคลงในความสัมพันธ์ของทั้งคู่ไม่ได้ ระหว่างร่วมโต๊ะมื้อเย็นนั้นเอง คุณแม่ของวินัยเฝ้าสังเกตสายตาที่ทั้งคู่มองสบกัน จนลูกชายชักเดาใจออก จึงรีบพูดขึ้นว่า “ผมรู้นะว่าแม่กำลังคิดอะไร .. แต่ผมยืนยันได้แน่ว่า ผมกับนิสาเป็นแค่รูมเมทเท่านั้น ไม่มีอะไรเกินเลยจริงๆ” หลังจากแม่ของวินัยกลับไปได้ 1 อาทิตย์ นิสาจึงบอกวินัยว่า “ตั้งแต่แม่ของคุณมาเยี่ยมเราคราวนั้น ฉันก็หาทัพพีคันโปรดไม่เจอเลย ที่จริง..ฉันก็ไม่คิดว่าแม่ของคุณจะเอาไปหรอกนะคะ หรือคุณว่ายังไง” วินัยจึงตอบว่า “ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่จะลองเขียนจดหมายไปถามคุณแม่ดู” วินัยจึงนั่งลงเขียนจดหมาย เนื้อความว่า.. “เรียน คุณแม่สุดที่รัก.. ผมไม่ได้คิดว่าคุณแม่จะเผลอเอาทัพพีที่บ้านผมไปหรอกนะครับ แต่จะว่าแม่ไม่ได้เอาไป..... ก็ยังไงอยู่ เพราะทัพพีสวย ๆ คันหนึ่งหายไปตั้งแต่วันที่คุณแม่มาทานข้าวเย็นที่บ้าน ขอแสดงความนับถือ วินัย” หลายวันต่อมา วินัยได้รับจดหมายตอบจากแม่ของเขา เนื้อความว่า.. “ถึง ลูกชายสุดที่รักของแม่ แม่ไม่เคยพูดว่าลูกมีอะไรกับนิสา แต่แม่ก็ไม่ได้คิดว่าลูกจะไม่มีอะไรกับเธอ เพราะความจริงมีอยู่ว่า ถ้านิสานอนที่ห้องตัวเอง ก็คงเจอทัพพีนั่นไปตั้งนานแล้ว รักมาก แม่”

เรื่องที่ 2 "ตอนเป็นแฟนกัน อะไรๆมันก็ดีอย่างนี้"
ชายหนุ่ม : บ้านคุณอยู่ไกล ซอยเปลี่ยว อันตราย ให้ผมไปส่งดีกว่า หญิงสาว : ซอยมันแคบกลับรถลำบากนะค่ะ ชายหนุ่ม : ไม่เป็นไรครับ ผมถอยหลังผ่านตลอดออกได้ เมื่อแต่งงานกันผ่านไป 5 ปี.... อะไรอย่างนี้ก็เกิดขึ้น ภรรยา : พี่ ๆ กลับเถอะดึกมากแล้ว สามี : จะคุยกับเพื่อน กลับไปก่อนซิ ภรรยา : ซอยมันเปลี่ยว อันตรายน่ะพี่ สามี : กลับประจำ ไม่มีอะไรหรอก ภรรยา : ชั้นกลัวถูกข่มขืน สามี : ไม่หรอกน่า ... เดี๊ยวนี้ โจรมันฉลาด... มันรู้จักเลือก

เรื่องที่ 3 "วิธีประหยัด"
เรื่องของคุณลุงคนนึง แกทำงานอยู่ กทม. ใกล้จะเกษียณแล้วล่ะ วันหนึ่งก็มารอรถเมล์จะกลับบ้าน รออยู่คันแล้วคันเล่ารถก็ดูเต็มทุกคัน แกรออยู่ตั้งนาน เวลาก็ค่ำลงๆ ก็มีอยู่คันหนึ่ง ทำท่าว่าจะจอดรับ แต่ก็ไม่จอด แต่ลุงแกนึกว่าจะจอดก็ค่อยๆ วิ่งไล่ตามแกวิ่งไล่ตามไปเรื่อยๆ เผลอไปสักพักใหญ่ ....เฮ้ย .....ถึงบ้านแล้วนี่หว่า แกดีใจ เออดี .....ไม่ต้องเสียค่ารถเมล์สามบาท แกดีใจ ใหญ่เลย กลับไปเล่าให้เมียฟัง ลุง : นี่เธอจ๋า .. วันนี้พี่วิ่งไล่ตามรถเมล์มานะ ถึงบ้านพอดี ตังค์ก็ไม่ต้องเสียตั้งสามบาทล่ะ เมีย : (พอได้ยินแทนที่จะดีใจไปด้วยกลับด่าส่ง)...ไอ้แก่จะตายแล้วยังจะโง่อีก ลุง : อ้าวมาด่าชั้นทำไมล่ะ เมีย : นี่ถ้าแกวิ่งตามแท็กซี่ แกรู้มั้ย ประหยัดได้อีกตั้งเท่าไหร่

เรื่องที่ 4 "ทางแก้ปัญหา"
สามี: เธอพกรูปฉันไว้ในกระเป๋าเสมอ ทำไมหรอ ภรรยา: อ๋อ ก็ถ้ามีปัญหาอะไร ไม่ว่าจะหนักหนาแค่ไหน ฉันก็จะดูรูปเธอ แล้วปัญหาก็หายไปเลย สามี: เห็นมั้ย ว่าฉันเป็นสิ่งมหัศจรรย์สำหรับเธอขนาดไหน ภรรยา: ใช่ ฉันมองภาพเธอแล้วก็พูดกับตัวเองว่า “ปัญหาอะไรจะมาหนักหนากว่านี้อีกนะ”
เรื่องที่ 5 "บ่ออธิษฐาน"
หนุ่มสาวคู่หนึ่งเดินมาถึงบ่อศักดิ์สิทธิ์ที่หลายคนมาอธิษฐานขอพร ฝ่ายชายเริ่มโน้มตัวไปข้างหน้า ตั้งจิตอธิษฐานและโยนเหรียญลงไป ฝ่ายภรรยาอยากอธิษฐานเช่นกันแต่เธอโน้มตัวไปมากเกินจนเสียศูนย์ ตกลงไปในบ่อ แล้วจมน้ำตาย สามีพูดขึ้นเบาๆว่า “ว้าว ได้ผลจริงๆด้วย”

เรื่องที่ 6 "เสียสละที่นั่งให้หญิง"
ลูกชาย: แม่ครับ ตอนที่อยู่กับพ่อบนรถเมล์เมื่อเช้านี้ พ่อบอกให้ผมสละที่นั่งให้ผู้หญิงสาวคนหนึ่งครับ แม่: ดีจ้ะลูก ลูกทำสิ่งที่ถูกต้องแล้ว ลูกชาย: แต่แม่ครับ ผมนั่งอยู่บนตักพ่อนะ

เรื่องที่ 7 "ประสบการณ์เฉียดตาย"
หญิงวัยกลางคนเกิดอาการหัวใจวายและถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล ระหว่างที่อยู่บนเตียงผ่าตัด เธอพบกับประสบการณ์เฉียดตาย ซึ่งในระหว่างนี้เธอเห็นพระเจ้าและถามพระองค์ว่าวาระสุดท้ายของเธอมาถึงแล้วใช่ไหม พระเจ้าตอบว่ายัง เธอต้องอยู่ต่อไปอีกสามสิบปี หลังจากฟื้นคืนสติ เธอตัดสินใจอยู่ต่อที่โรงพยาบาลต่อเพื่อผ่าตัดดึงหน้า ทำปากให้อิ่มเอิบ เสริมหน้าอกและอื่นๆอีกสารพัด เธอยังให้ช่างเข้ามาเปลี่ยนสีผมให้อีกด้วย เธอทำเช่นนี้เพราะเห็นว่าในเมื่อจะต้องมีชีวิตอยู่อีก 30 ปี ต้องใช้เวลาทั้งหมดนี้อย่างมีความสุขที่สุด หลังจากเสร็จสิ้นกระบวนการเสริมสวย เธอเดินออกจากโรงพยาบาล แต่โชคร้ายกลับถูกรถพยาบาลชนตาย เมื่อมาพบหน้าพระเจ้าอีกครั้ง เธอบ่นว่า “ฉันได้ยินว่าพระองค์บอกเองว่าฉันต้องมีชีวิตอยู่อีก 30 ปี” พระเจ้าตอบว่า “โทษที เราจำเจ้าไม่ได้!”

เรื่องสุดท้าย
"สามีนอนดูอเมริกันฟุตบอลอยู่ ภรรยาเข้ามาขอร้อง "ซ่อมไฟทางเดินให้หน่อยสิ มันเสียมาหลายวันแล้ว" "ซ่อมไฟเหรอ" สามีโมโห "ฉันไม่ได้ทำงานเจเนรัลอิเลคทริคนะ ดูที่หน้าผากซิมี จีอี. สลักไว้หรือเปล่า" "งั้นซ่อมประตูตู้เย็นให้หน่อยนะ" ภรรยาขอต่อ "ซ่อมตู้เย็น ? " สามีฉุน "ไม่ได้ทำงานเวิล์ดพูลนะ ดูหน้าผากฉันซิมีอักษรสลักไว้หรือเปล่า" "ค่ะ อย่างน้อยช่วยดูบันไดให้หน่อยได้ไหม รู้สึกมันจะพังแล้วนะ "ซ่อมบันได" สามีโมโหสุดขีด "ฉันไม่ใช่พนักงานรับซ่อมบ้านนะ ดูซิมีเครื่องหมายพนักงานอยู่ตรงไหน" สามีปึงปังออกจากบ้านไป เขาไปดื่มเหล้าดับอารมณ์อยู่สักพักก็รู้สึกตัวว่าเขาพูดจารุนแรงไป เขาตัดสินใจกลับบ้านมาซ่อมของใช้ให้ภรรยา เมื่อกลับเข้าบ้าน เขาเห็นไฟทางเดินส่องสว่างดี ประตูตู้เย็นก็ซ่อมเป็นปกติ บันไดก็ซ่อมเสร็จ เขาจึงถามภรรยา "ที่รัก นี่เธอซ่อมมันยังไง" "อ๋อ พอคุณออกจากบ้านไป ฉันก็นั่งร้องไห้อยู่ที่หน้าบ้าน มีผู้ชายคนหนึ่งผ่านมาถาม ฉันเลยเล่าให้ฟัง เขาอาสาว่าจะซ่อมให้ โดยขอนอนกับฉันครั้งหนึ่ง หรือไม่ก็ทำคุกกี้ให้เขา" "เหรอ แล้วเธอทำคุกกี้อะไรให้เขาล่ะ" สามีถาม "นี่คุณ" ภรรยาขึ้นเสียง "ดูหน้าผากฉันซิ มีอักษร S & P หรือเปล่า"

http://irrigation.rid.go.th/rid15/ppn/General/Pakinaka/31.htm

ไม่มีความคิดเห็น: